NEBA
Gure aitite hil zitekenik ezin nuen imajina, itxaropenez beti izan du bizipoza eta grina. Ezin dut jasan gure ondoan ez egotearen mina, aurrerantzean gure bizitza ez da izango berdina.
2.
ARREBA
Aitite joan da eta nolabait umezurtz sentitzen gara. Tristurarekin iraganera botatzean begirada, ume garaian, gazte garaian zenbat barre ta algara. Orain hutsune hoiekin ere bizitzen ikasi behar da.
3.
NEBA
Ez gintuela inoiz utziko egina genuen tratu, orain joan da eta ez dakit ahalko dudan barkatu. Bere altzoan nahi dut berriro babestu eta lokartu… Igarotako momentu denak ezin ditut ordezkatu.
4.
ARREBA
Orain normala da sentitzea amorru ta oinazea, kontua ez da ordezkatzea, baizik eta oroitzea. Bere lana ta irakaspenak gerora baloratzea, hoiek guztiek bete dezaten familiaren etxea.
5.
NEBA
Etxea hutsik sentitu ohi dut bera oroitu orduko, orain minduta sentitzen naiz ta ez al duzu ulertuko? Zaindu ninduen ta zaindu nuen sentitu dut hain gertuko… Gure aititek alde egin du eta ez da bueltatuko.
6.
ARREBA
Ezin duzunik minik sentitu hori ez nizun esan nahi. Zure amorru eta tristura gauza normalak dira, bai. Laster aitite gure artean oroituko dugu alai, gaur bitartean, zatoz ondora ta egizu negar lasai.
|
Bertsoeskola
Heriotzaren aurrean