Hara Jokin Urangak zer bertso eskaini dizkien guraso eta irakasleei, zortziko txikian.
Ahalegintzen dira | ||
guri erakusten | ||
nahiz guk behar duguna | ||
ez duten ikusten | ||
... | ||
... | ||
ea kantuan behintzat | ||
entzuten gaituzten. | ||
Goizean prest izaten | ||
ditugu arropak | ||
gaur ere ezin jantzi | ||
nahi nituen botak | ||
... | ||
... | ||
ikasleak gara gu | ||
ez gara robotak. | ||
Matematikarekin | ||
indartsu darraigu | ||
Natur zientziak ere | ||
bere ordua zai du | ||
... | ||
... | ||
hurrengo egunerako | ||
dena ahazten zaigu. | ||
Inoiz ezin jolastu | ||
nahi dugun horretan | ||
bost orduz eserita | ||
aulki gogorretan | ||
... | ||
... | ||
askoz hobeto bizi | ||
gara oporretan. | ||
Afalgaraian denok | ||
ohi gara elkartu | ||
jan nahi ez dugun hori | ||
jatera behartu | ||
... | ||
... | ||
etxean ere ezin | ||
atsedenik hartu. | ||
Guraso irakasle | ||
guztiak eredu | ||
inork erruki pixkat | ||
izango ote du | ||
... | ||
... | ||
baina guk ere asko | ||
maite zaituztegu. |