|
Bertsoeskola
Parkean elkarrekin maiz
zu beti aurpegi alaiz
gu lagun minak egin gara ta
ni ia maitemindu naiz
Txoraturikan nagola
zu nire_etxeko farola
nik asko maite zaitut aspaldi
zu zara nire odola
Ni zuhaitza zu txoria
zara nire eguzkia
nik zugatik lapurtuko nuke
munduko urre guztia
Esango dut ez da broma
nik zurekin zoriona
zergatik segi oxigenoa_hartzen
zu zara nire bonbona
Ilargia ta izarra
zeru beltzean bi marra
izarra bezain argitsu zara
polita eta azkarra
Zu oso polita zara
poz malutak mara-mara
ezkonduko naiz zurekin eta
alaiak izango gara
Ze garbitasun bizia
zure begien argia
zu bazinake zeru urdina
ze bizitza hain alaia
Mutil lagun egin ginen
eta gu ezkontzan geunden
gure kotxea hartu genuen
ta Parisera joan ginen
ni arrosa zu morea
eklipseen kolorea
ni buroila izango banintz
zu ziur nire ilea
